Dag lieve kijkbuiskinderen,

Na een korte stilte hier dan toch het volgende bericht. We hebben niet bepaald stilgezeten de afgelopen tijd en zijn van vrieskou naar korte broeken weer gegaan!

Het laatste bericht is gestuurd vanuit Xi'an. De volgende dag hebben we het Terracotta leger bezocht. We werden weer fijn herinnerd aan het feit dat we in China zijn; de site zelf ziet er zeer goed uit, het leger is goed beschermd zullen we maar zeggen. Maar naast de site is recentelijk een soort Disneyland gebouwd met allerlei winkeltjes etc. De Chinezen hebben de
neiging om bij alle toeristische highlights een enorm soort pretpark te bouwen ... wat wat ons betreft niet bijdraagt aan het geheel... maar goed, het broodje van SUBWAY was wel genieten geblazen ;-)

We hadden van medereizigers gehoord dat je gewoon een kaart moet laten zien met je foto
erop om aan te kunnen tonen dat je student bent. 50% reductie is hiervoor de beloning
en met de enorme toegangsprijzen die enorm in ons dagbudget hakken, zeker de moeite waard! Wij hebben dit hier voor het eerst geprobeerd (yes, ineens 10 jaar jonger!!!) en het is gelukt! Wel een beetje spannend want toen we de tickets kochten het geen probleem, maar daarna moesten we onze 'studentenkaart' (oftewel rijbewijs :-) nog drie keer laten zien bij afzonderlijke checkpoints. De kaarten werden steeds grondig en langdurig bestudeerd en uiteindelijk tot drie keer goedgekeurd! YES!! Wel handig dat Chinezen onze letters niet kunnen lezen ;-) Het Terracotta leger was erg gaaf om te zien en van het geld dat we bespaard hebben
met onze 'studentenkaarten' hebben we een gids geboekt, wat erg interessant was. Leuk om te vermelden is dat het leger pas in de jaren '70 is ontdekt door een boer die een waterput wilde slaan. Ik vroeg of deze boer nu heel rijk was, maar het antwoord was een beetje onduidelijk... Later liet onze gids ons een foto van de boer zien. Wat bleek? Zat diezelfde man ter plekke achter een tafeltje om boeken en kaarten die je koopt te signeren. Hij is inmiddels een attractie op zich - erg grappig!

Na nog een fietstochtje over de enorme stadsmuur van Xian, was ons volgende doel de stad Chongqing (CQ). Vanuit hier zouden we een luxe riviercruise gaan maken over de Yangtzi rivier (twee na langste ter wereld). Dit was echter makkelijker gezegd dan gedaan...Er bleek de komendedrie dagen geen enkele trein meer vrij te zijn en een alternatief was erg niet echt. Maar om nu zoveel extra tijd in Xian te blijven... Dus wij op onderzoek uitgegaan en uiteindelijk een busticket geboekt. Niemand op het hele busstation sprak Engels, maar met handen en voeten (en de nodige frustratie) is het uiteindelijk toch gelukt. De reis zou 11 uur duren, of tot 23:00 uur... iets met elf in ieder geval, maar wat precies wist niemand ons duidelijk te maken... Goed, wij komen aan bij de bus en tot onze verbazing bleek het geen gewone bus te zijn maar een zgn. sleeperbus. Dit is een bus met alleen maar bedden. Onder toeziend oog van de rest van de bus, installeerden we ons met onze handbagage in onze bedjes (die overigens voor chinezen zijn gemaakt en niet voor gemiddelde westerling :-)

De bus was zo vol dat ook de gangpaden verkocht waren als zitplaatsen. Dus op ooghoogte van Anette, op circa 20 cm afstand zat ook iemand op de grond... dus wat ze ook deed er was altijd 100% oogcontact...! De bus bleek erg comfortabel, liggen is best fijn als je een boek hebt. Compleet met opdraaibare zaklamp stal Gerald de show! Iedere tien minuten klonk er 'zhzhzhzhzhzhee' door de bus! Hilariteit alom dus maar Gerald HEEFT zijn boek gelezen!!! Rond de klok van 23:00 begonnen wij ons af te vragen wanneer we aan zouden komen, nog
geen stad oid gezien. Toen de bus om middernacht stopte dachten we dat we er waren. Nee dus, iedereen moest uitstappen en we konden langs de kant van de weg in allerlei eetstalletjes eten. Rondvraag leerde ons dat we pas de volgende dag aan zouden komen. Aha! Ze bedoelden dus 11 uur de volgende dag op het station - nou ja, ook goed! Dus het werd 11 uur de volgende dag ... wij weer een beetje zenuwachtig ... 'nog steeds niets? Nee, nog lang niet... het duurt nog een tijdje, ga maar weer zitten' (vertaling van handgebarengesprek van 15 minuten). Uiteindelijk kwam de bus pas 's avonds rond 8 uur aan...Ongeveer 6x zolang als we hadden gedacht... Eentje om te onthouden...

In CQ de volgende dag onze chinese loveboat geboekt, een luxe riviercruise en een mooie gelegenheid om even bij te komen en verwend te worden... dachten we... NOT... We hadden voor de Chinese cruise gekozen (de goedkoopste of course!) Dit hield het volgende in: een riviercruiseboot met ongeveer 400 Chinezen en 2 westerlingen; Gerald en Anette. Veel van die Chinezen zullen na drie dagen zijn thuisgekomen en als volgt verteld hebben over de cruise: 'Weet je wat wij hebben gezien en uitvoerig bestudeerd op deze geweldige once-in-a-lifetime cruise in het
prachtige landschap vol schitterende berglandschappen, tempels en apen? Twee blonde menswezens waarvan eentje met enorme witte wenkbrauwen en eentje met blond
haar en blauwe ogen, kijk, hier zijn de foto's!' Je raadt het al, wij waren een van de belangrijke attracties voor velen - Eigenlijk moeten ze Europese toeristen gratis op Chinese tours sturen :-) Maar, we hebben er van genoten! Het was inderdaad een prachtig landschap, we hebben heerlijk onze eigen broodjes pindakaas gesmeerd op het upperdeck en drie dagen genoten. In onze hut zaten we met een oud Chinees echtpaar en twee dames van rond de veertig => namen onbekend, maar wij noemden ze Blauwtje en Groentje - naar de kleur van hun jassen. Zo konden we ze gemakkelijk volgen tijdens de onbegrijpelijke Chinese rondleidingen!
De cruise werd afgesloten met een bezoek aan de grootste dam ter wereld: De Driekloven Dam uit 2006. Anette's reactie: 'Huh, is dat alles! Ik had het veel groter verwacht...' Op de dam waren vele toeristenshops (geen verrassing) en het was mooi te zien dat al onze 400 vrienden dus ook echt de dam verlieten met tassen vol souvenirs. Natuurlijk wordt er wel stevig onderhandeld (schreeuwen en schelden enzo). De boot had overigens nul luxe. Het was een oude afgetrapte boot met vier reddingsvesten en een upperdeck met een vierkant 'hok', wat tuinstoelen, drie kaart-speel-tafels en een aantal emmers om in te spugen. Maar het was geweldig!

Na de cruise zou de volgende bestemming Tunxi zijn. Het liep echter anders omdat er geen vervolgbus meer was vanuit Wuhan. Hier hebben we overnacht en de volgende dag onder het genot van een lekker kopje McDonalds kopje verzonnen wat we dan vandaag toch eens gingen doen. Klonk ineens: ' Dat kan harder'! De Hermes Houseband in de McDonalds van Wuhan - bizar! Gerald heeft zicht op die dag op straat een gratis chinees kapsel laten aanmeten door een kappersschool studente; uitstraling 8, duur knipbeurt: anderhalf uur, eindresultaat
5 (blockhead!)... Natuurlijk ging ook dit weer gepaard onder grote publieke belangstelling... De
rest van de dag hebben we heerlijk doorgebracht in Wuan totdat onze nachtbus (yes, weer een sleeper!) vertrok.

's Morgens vroeg aangekomen in het koude regenachtige Tunxi. Bij het hostel
gelijk een dagexcursie geboekt naar twee mooie UNESCO dorpjes. Vertrek om 8:00 ... dus we hadden nog net tijd om te douchen en aan te sluiten bij onze (wederom) Chinese tourgroep. De dorpjes waren erg mooi en pittoresk met een chinese lunch van welgeteld 17 minuten (Ze eten zo ontzettend snel en functioneel hier!) Later bleek waarom het zo'n goede deal was. Na afloop ging de bus naar een soort zijdefabriek waar we een lange verkoopdemonstratie kregen die werd afgesloten met een modeshow met echte catwalk! Weer een ervaring rijker!

Tunxi staat verder bekend als vertrekpunt voor de berg Huang Shan. Het weer was barslecht gedurende de dag. IJzige kou en de komende dagen sneeuw. Niet ideaal om een berg van 2000 meter te beklimmen, maar we hebben de gok toch maar genomen. Met veel warme kleding en alleen onze kleine rugzakken met voldoende proviand voor 2 dagen (instant noodles, brood, pindakaas en chocolade) om zes uur 's ochtends op weg. Twee keuzes: omhoog met de kabelbaan of omhoog met de trap? De kabelbaan was waar alle Chinezen voor kozen en dus hebben gingen wij voor de trap! Eenmaal boven (en boven de altijd aanwezige wolken) zijn er verschillende routes die je kan lopen. De berg is een van DE top-10 dingen om te doen in China, het uitzicht schijnt ademdenemend te zijn ... maar wij hadden helaas 0 zicht. Toen we vertrokken regende en ijzelde het. Dit resulteerde in twee ijssculpturen: wij! Onze jassen en broeken waren letterlijk bedekt met een laag ijs, evenals alle takken en rotsen om ons heen. Een niet alledaags uitzicht dat absoluut de moeite waard was (ondanks het minimale zicht!) Op den duur hebben we een route afgebroken en zijn we teruggegaan - te gevaarlijk! De trap had geen treden meer en was totaal veranderd in een ijsbaan!

De tweede dag zijn we weer om 6 uur opgestaan om de zonsopgang te zien. Inderdaad:
welke zonsopgang? Je kon weer geen hand voor ogen zien. We zijn verder gegaan om via de westkant weer naar beneden te gaan. Wij waren de eersten die die dag die route namen (geen wonder als je zo vroeg op staat!) en voor ons lag een groot sneeuwlandschap. Toen het na een uurtje of zo opklaarde, maakte dat alle tot nu toe gemist uitzichten goed! Wat onbeschrijflijk mooi; het was echt alsof je in een zee van wolken keek met daar tussen de besneeuwde bergtoppen De route was hier en daar vrij uitdagend (veel ijs op de trappen) dus oppassen geblazen, maar we hebben het overleefd en eind van de middag waren we weer beneden. Zeer moe maar zeeeeer voldaan!

's Avonds direct de nachttrein gepakt naar Xiamen en lekker een dagje bijgekomen. Onze vermoeide benen konden onze rugzakken nog maar met moeite dragen... En toen we later die dag uitstapten met onze volledige bagage....PIJN PIJN PIJN...Bleek dat de 1000'en traptreden
toch wel hun tol hebben geëist van onze lichamen...we zijn door de spierpijn
uiteindelijk nog wel een dag of vier herinnerd aan deze berg...

Een dagje relaxen in de havenstad Xiamen hadden we wel verdiend. Eindelijk onze dikke winterjassen uit en met ons gezicht in het zonnetje! De markt die we de volgende dag bezochten was geweldig, met natuurlijk veel vis en schelpdieren in alle soorten en maten. Allemaal in wasteilen met zeewater en een zuurstofslang; de vis wordt dus levend en supervers verkocht! Naast geweldige vissen zagen we helaas ook haaien, krokodillen en veel
schildpadden. Kleine schilpadjes (pakje sigarettenformaat) maar ook supergrote (Albert Heijn tasformaat). Ik hoop dat Chinese mensen snel inzien dat beschermde dieren niet voor niets beschermd zijn...

De dag erna weer ouderwets vroeg (5:30) op om met de lokale bus naar de Hutou's te gaan van het Hakka-volk. Dit zijn de beroemde ronde huizen die fungeerden als bescherming tegen rovers en wilde dieren. We hebben we een motor gehuurd en met ons beide achterop enkele Hutou's bezocht. Het was een prachtig landschap en de Hutou's waren onvergetelijk. We hadden graag langer willen blijven maar hadden ons volgende busticket naar Hong Kong (HK) al geboekt ...

De laatste dag in Xiamen hebben we het eiland Guylang Yu bezocht. Een eiland voor de kust dat lang geleden van de Nederlanders is afgepakt, een enorm standbeeld van de overwinnende generaal herinnert hier aan...Het standbeeld hebben we helaas niet kunnen bekladden omdat ook hier weer een toegangsprijs van 4 EURO voor gold en we hadden die dag geen zin in de enorme toegangprijzen (4 EURO is enorm in China!) Op het eiland hebben we heerlijk de hele dag rondgewandeld en lekker lokale snacks gegeten - gebakken vis op een stokje en gebakken mossel in aardappelkoek, hmmm!

Na de grensovergang naar HK (wel Chinees maar toch een grensovergang omdat
het een speciale status heeft) ging er een wereld voor ons open! Overal westerse mensen, moderne auto's, normale toiletten, voor de verandering eens lekkere koffie, warmte, Louis Vuitton, Armani, Rolex (echt en namaak!), westers eten (stokbroodje tonijnsalade - jammie!) en enorme wolkenkrabbers. Het was een heerlijke afwisseling na China, maar lang konden we niet treuzelen want HK is ook erg duur, dus we hadden maar 3 nachten geboekt in ons hostel.

De eerste dag kwamen we vroeg aan in ons hostel en zijn we gelijk de stad ingegaan. Om een goed beeld te krijgen van de stad gelijk maar met de steile tram naar de hoogste halte gegaan waar we een geweldig uitzicht hadden over de stad. Voor de verandering was er geen smog en zagen we eindelijk weer eens een blauwe lucht! De weg naar benden was zeer steil, maar halverwege zouden we op de langste roltrap ter wereld stappen die ons comfortabel naar Soho zou brengen. Dat dachten we in ieder geval, want de roltrap is maar eenrichtingsverkeer - naar boven... Wij mochten dus lopen! Maar het was de moeite waard en we hebben heerlijk geluncht in een lokaal beroemde tent. Wel weer even wennen aan de prijzen want een lunch voor twee was ineens dubbel zo duur! (8 EURO in plaats van de gebruikelijke 4 EURO...) 's Avonds hebben we genoten van de grootste lichtshow ter wereld. Ze gebruiken hier alle wolkenkrabbers voor van de skyline en deze worden verlicht met enorme lichten op de gevels. Klinkt zeer cool maar viel eerlijk gezegd een beetje tegen. Het goede nieuws is dat we heerlijk bruinbrood (!!!) hadden gekocht, chips en een fles wijn (de eerste van onze reis tot nu toe!). We hebben dus aan de waterkant genoten met een heerlijk picknickdiner!

De volgende dag zijn we met Damian (die we in de eerste dagen in Rusland hadden ontmoet en met ons mee was in Mongolie) naar het Lantau eiland gegaan. Onvoorstelbaar hoe op een half uur varen met een speedbootferry er een oase van rust ligt. We hebben hier vier uur gewandeld in subtropisch landschap om vervolgens met onze blote voeten over een god verlaten strand te lopen.. erg gaaf! Vervolgens de bus naar het grootste bronzen Boeddha beeld ter wereld en tenslotte met een spectaculaire kabelbaan terug naar HK gegaan. De dag afgesloten in een Irish Pub en 'een pint of Guiness' - topdag!

Natuurlijk kan een bezoek aan het gokkerswalhalla Macau niet uitblijven. Hier zijn we dan ook de volgende dag naar toe gegaan. Ook dit is een grensovergang (Macau is ook Chinees, maar heeft dezelfde 'status aparte' als HK, Macau was van de Portugezen). Dus na de nodige stempels en healthchecks (overal wordt je voorhoofd gelaserd om de temperatuur te meten) stapten we in de wereld van sex drugs en rock'n roll. Macau genereert inmiddels meer omzet aan gokken dan Las Vegas en is nog steeds aan het groeien. Het is dus de plek om je geluk te beproeven! Echt bizar om te zien! We hadden een soort mega Las Vegas verwacht maar het blijkt een soort subtropisch eiland te zijn met een paar hele grote casino's. Gezellige (portugees ogende) wijken, straten en pleintjes. Erg mooi. We hebben heerlijk door de stad gewandeld en de beroemde Portugese eiertaartjes en broodjes sardine gegeten. Verder twee oude forten bezocht die Macau moesten verdedigen. De kanonnen zijn maar 1 keer gebruikt; toen de Nederlanders in 1622 een aanval deden, maar al snel afdropen... En 's avonds verandert het dus in een mega gok mecca. Wij op naar 'The Venetian'. Anette en ik hebben ooit een documentaire gezien over de bouw van dit grootse casino ter wereld. We zeiden toen tegen elkaar: 'als we ooit op reis gaan dan willen we dit ook zien!' Die deal hebben we destijds gesloten en dus ingewilligd! Erg gaaf om hier ook in het echt rond te lopen. Ze hebben enkele grachten gegraven in een gebouw waar Italiaanse gondels in rondvaren met daaromheen honderden winkels. Verder natuurlijk super veel goktafels, fruitautomaten en de meeste hotelkamers ter wereld in een gebouw! We hadden de smaak te pakken en zijn verder op casino-strooptocht gegaan. En het is net als je verwacht. Half naakte dansdames geven shows weg en mensen die keer na keer verbluffend hoog inzetten en dan heel veel geld verliezen (of winnen om het daarna weer te verliezen). In het laatste casino zelf ook een gokje gewaagd; allebei minimale inzet van 2,50 EURO gedaan en verloren...helaas...

De laatste dag in HK nog even wat geshopt en op weg naar de volgende bestemming gegaan: Yangshuo. Na de grensovergang ineens weer in een totaal andere wereld; geen westerlingen, geen Engelssprekenden, geen Engelse vertalingen (in HK overal omdat het immers een kolonie was van Groot Brittannie), overal gespuug en gesmak. Kortom: welkom terug in China! En we vonden het weer geweldig! Met een megasnelle trein (200 km/h) naar een stad gegaan waar we zijn overgetapt op een nachtbus. De kutste bus tot nu toe, geen oog dichtgedaan tot we om half vier 's nachts gebroken aankwamen. Daar zijn we opgepikt door een bedrieger die ons naar verkeerde hotels bracht. Na hem afgepoeierd te hebben uiteindelijk toch een hostel gevonden waar we om half zes uiteindelijk alsnog lekker ons bedje in zijn gedoken. Vandaag een dagje ralaxed te doen en weer eens een berichtje voor de buitenwereld geschreven. Nou ja, berichtje... Het is hier wederom enorm mooi en ik denk dat we de komende dagen op de fiets stapen om de omgeving te verkennen.

Helaas kunnen we in deze stad nergens een computer vinden die ook onze foto's kan uploaden dus vooralsnog moeten jullie het even doen zonder. Deze volgen zo snel mogelijk. Dat is een leuk bruggetje naar ons volgende bedankje: Alice en familie (tante van Gerald) HARTELIJK BEDANKT voor de extra 200 foto's. We zullen er dankbaar gebruik van maken!!!

Tot de volgende keer maar weer!
xx Anette & Gerald