Lieve allemaal,

En toen was onze wereldreis (en het echte reizen!) ten einde, Peguche wachtte op ons. Met al het geld dat we dankzij jullie hebben verzameld hadden we een leuke oorlogspot om in twee weken tijd te proberen een groententuin neer te zetten waar de kids van Villa Ticca nog jaren plezier van kunnen hebben!

Na ons eerste bezoekje van een paar weken geleden; toen Hector Tractor het land meteen even had omgeploegd, bleek de grond gelukkig erg vruchtbaar! ...Alweer heel veel onkruid en een hele klus om hier wat van te maken. We hadden snel weer een tractor nodig want alles met de hand doen, zoals ze hier gewend zijn, kost gewoon veeeeel te veel tijd.

Goed, het eerste agendapunt is palen en hout kopen voor de omheining. Erg belangrijk hier, want ander worden spullen gejat of lopen er zomaar ineens een aantal koeien of varkens in je groententuin. En dat willen we dus niet ;-) Samen met de lokale maestro (aannemer) naar de houthandel. Het bleek een behoorlijke bestelling te zijn, 90 superzware eucalyptus palen en 300 planken ($ 300,-). De bestelling zou om 11:00 de volgende dag worden bezorgd. Spannend! Toen er om 13:00 nog niets bezorgd was zijn we maar naar de houthandel gelopen om vriendelijk te vragen waar onze bestelling in godsnaam bleef? Niets aan de hand natuurlijk. ¨Nee hoor, over half uurtje zijn we er!¨ Twee uur later is Gerald nog maar een keer langs geweest, nu wat minder vriendelijk. Dit verhelderende, emotionele gesprek in gebrekkig Spaans met veel handen en voeten (zonder Anette is het spreken toch wel heul lastig...) hielp wel! De vrachtwagen werd direct geladen. Gerald vroeg ook nog wat hulp bij het uitladen - wij wachtten immers al een paar uur! In Zuid Amerika worden dan dus de 3 kinderen van de eigenaar voor de TV weggehaald om achter in de vrachtwagen te springen en ons mee te helpen met uitladen. De stumpers! Werken konden ze wel trouwens en ze waren erg blij met de fooi van $ 1,- voor ieder: een kapitaal! ;-)

De zaterdag en zondag hebben we gezellig met ons tweëen een groot gedeelte van het hek gezet. Jawel, de blaren waren er al snel en de spieren hadden blijkbaar al een tijdje niet gewerkt...man man man wat een spierpijn!

Sowieso beloofde het een gigaklus te worden die voor ons tweëen. Misschien wel een ERG veel voor ons twee. Dus viavia kregen we vanaf maandag hulp van Fabian, een dagloner. We konden zijn snelle en onduidelijke Spaans in het begin wat lastig volgen en ook de arbeidsethiek is hier even wennen... Manana manana: waarom haasten als het morgen ook kan. Hij begreep dan ook niet dat wij met alle geweld een tractor wilden. Hij kon immers in zjin eentje ook het hele land omspitten en onkruidvrij maken? Dan zou het zaterdag zelfs al (?) klaar zijn! Maar ´end-good-all-good´ en Fabian bleek zijn gewicht in goud waard. Hij heeft ons de rest van de tijd super geholpen met allerlei (zware) klussen voor slechts $ 12,- per dag. Zonder hem hadden we het nooit gered!!!

Enfin, terug naar die tractor. Want het duurde niet lang of het hele dorp wist dat wij een tractor nodig hadden (nieuws verspreid zich super snel hier in dit kleine dorpje - heb je helemaal geen email voor nodig!). Toen Nancy (de hulp van de opvang), Makita (moeder van juf Paola) had gebeld dat ze een tractor in het dorp zag rijden is Mauricio (manager van Villa Ticca in Ecuador) er achteraan gerend en uiteindelijk heeft Fransisco (man van juf Paola) geregeld dat de tractor ´s middags ging ploegen en de grond de volgende ochtend om 6:00 teeltklaar te maken. Zo werkt dat dus hier, I love it when a plans comes together ;-)

Mauricio heeft ons overigens ook geweldig geholpen met onze zoektocht naar boomkwekerijen om fruitbomen te kopen. De fruitbomen klinken jullie misschien onbekend in de oren. Dit kan kloppen...toen wij ons plan van de kippen presenteerden werd er in eerste instantie heel enthousiast gereageerd door iedereen uit onze eigen omgeving. Totdat de lokalen hun advies gaven: doe het niet, er is ´s avonds geen toezicht is op het terrein en dan worden de kippen binnen no-time gejat... of opgegeten door ratten... Ratten die kippen eten? Dawoiknoi...Er woont wel een omaatje op het terrein van Villa Ticca - Rosalinda, Gerald´s grote, kleine vriendin - maar zij is slechthorend. Haar cavia´s worden dan ook wel eens gejat...heel zielig! OK, duidelijk: wij hebben niet al deze moeite gedaan om met jullie hulp een kippenren neer te zetten wat om de zoveel tijd leeg gehaald wordt! Tijd voor plan B dus: fruitbomen! Deze zijn vrij duur in aanschaf, maar vergen weinig onderhoud en leveren (op termijn) veel vruchten voor heerlijke verse sapjes! De actie 'Pik een Kip' is dus bij deze officieel omgebouwd in 'Droom een Boom' ;-)

Op vrijdag worden onze ´droombomen´ bezorgd door kweker Don Fernando (totaal $ 250,-). Met reden ´droombomen´ want er groeien hier van allerlei ´dingen´ aan bomen die we thuis niet hebben... 5 limoenbomen, 5 mandarijnbomen, 5 sinaasappelbomen, 2 perzikbomen, 2 pruimenbomen - tot zover OK. Komt ie: 2 guyababomen (soort appel maar dan heel anders...), 10 babacobomen (soort papaya), 15 granadillos (soort maracuja-klimplanten) en 2 taxo-klimplanten (soort passievrucht). Oh ja, en als klap op de vuurpijl: 16 tomatenbomen! (Ja Bram, je leest het goed: tomatenbomen! Is Nederland al klaar voor deze ´Tomate de Arbols´? (Voor de duidelijkheid, Bram is broer van Anette en manager is op een grote high-tech tomatenkwekerij).

Al deze bomen zijn jong gekocht, op deze manier is de kans het grootst dat ze 'aanslaan'. De eerste vruchten kunnen we verwachten over ongeveer vier maanden en elk jaar een beetje meer. De bomen worden ongveer 3,50 meter hoog. ´Onze´ tuin is gelukkig zo groot dat we de bomen allemaal een plekje hebben kunnen geven in de zon. Het land hebben we verdeeld in 15 grote plots, op de zonnigste plots staan de bomen en daar omheen is voldoende ruimte voor de andere produkten die we hebben gekocht. Want naast fruit wilden we natuurlijk ook VEEL groenten in onze tuin!

Na overleg met de buren en het Villa Ticca team hebben we de volgende zaden gekocht: wortels, rode bieten, uien, andijvie, bonen, mais, tuinbonen, rode kool, witte kool, Chinese kool, courgettes, broccoli, bloemkool, pompoen en sla. Een klein probleem waren alle kippen van de buren die elke dag gezellig bij ons komen scharrelen in de vers omgeploegde grond... Maar voor ieder problem is een oplossing en Maestro Pepino (zo luid Gerald´s bijnaam inmiddels!) maakt binnen no-time (ehum!) kippen -proof ´zaadkiembakken´ gemaakt van kippengaas. Nadat de zaadjes zijn uitgekomen en kleine plantjes zijn, kunnen ze worden overgeplant naar de plots, en de kippen kunnen er naar fluiten ;-) Dit hadden ze in Peguche nog nooit gezien, we hebben zelfs geluiden gehoord van mensen die dit idee willen gaan gebruiken in hun eigen tuin, hoe cool is dat!

De plantdag is een groot succes. Vaders en moeders komen in grote getale, met alle mogelijke andere familieleden opdraven om ons mee te helpen zaaien. Ruggen worden gemaakt en als er een tekort aan pikhouwelen dreigt, rent Gerald het dorp door opzoek naar meer. Dit leidt tot hilarische taferelen want de buurman is natuurlijk niet thuis, maar wel te vinden in het gele huis verderop... oh nee, daar is hij al weg, hij is nu bij meneer zo-en-zo op de hoek bij de kerk. Later horen we van Makita dat het hele dorp zich inmiddels afvraagd waar die ´ sucio extranjero con sombrero naranja´ (buitenlander met vieze kleren en oranje muts) vandaan komt...?

Naast de groententuin blijft Villa Ticca natuurlijk in eerste instantie een kinderopvang, en kinderen willen spelen. Hiervoor hebben we een groot stuk grasland (40mtr * 10 mtr.) afgezet met een heel cool kleurrijk hek. Om de fruitbomen op dit speelveld staan keurig hekjes om te voorkomen dat de bomen al te veel te lijden hebben. Geweldig om te zien dat de kids gelijk rondrenden en speelden in hun nieuwe speelveld, eerder hadden ze alleen een piepklein pleintje!

We zijn de afgelopen twee weken met ontzettend veel plezier elke dag van 7:00 tot 20:00 uur bezig geweest met ons project. EN WE HEBBEN ER ELKE MINUUT VAN GENOTEN!!! Geweldig om te zien hoe de hele gemeenschap ons probeerde mee te helpen en erg bijzonder om een beetje deel uit te maken van het normale leven in dit kleine inheemse dorpje. De groententuin is helemaal afgekomen. We zijn er trots op dat we, samen met jullie, Villa Ticca zo goed hebben kunnen helpen! En dat we ze iets hebben gegeven dat op lange termijn, dagelijks een beetje bijdraagt aan een gezondere levensstijl. Er is zelfs nog wat geld over waar ze de tuin nog een tijdje van kunnen onderhouden!

De kinderen kunnen nu al genieten van hun coole speelveld en straks van de overvloed aan fruit en groenten voor Peguche en Quito. We kunnen namens hun niet vaak genoeg zeggen

BEDANKT!!!

In de fotoserie kun je alle foto´s zien. Klik op deze link: http://geraldanette.reismee.nl/fotos/61023/vrijwilligerswerk-in-peguche/

Verder zullen we als we terug in Nederland zijn (4 oktober!) een filmpje plaatsen op de website met een rondleiding door jullie tuin!

Groetjes van ons en de kids!

Ps. Ik hoopte dat Anette ook enthousiast zou zijn geworden over tuinieren, maar mij is vriendelijk doch dringend meegedeeld dat de tuin in Amsterdam mijn domein blijft...hmmm...eigenlijk best cool want ik vind het nog steeds ontzettend leuk en mis ons tuintje wel een beetje...alleen is na dit avontuur ons tuintje wel een beetje klein...